Een dag om nooit te vergeten...

Vanochtend om 10.30 uur stapte we in de auto naar het adoptie bureau. Twee dagen eerder hadden we te horen gekregen dat de biologische moeder van Boaz ons wel wilde ontmoeten. Tuurlijk heb je hier vooraf over nagedacht en geprobeerd voor te stellen hoe dit zou zijn, maar dan is het toch heel anders dan wanneer je met zo'n moment geconfronteerd wordt. Gelukkig hadden we al aangegeven dat we dit het liefst zo snel mogelijk wilde plannen anders hik je hier toch tegenaan. Het was in begin onwennig maar we zijn heel blij voor haar, Boaz en onszelf dat we dit gedaan hebben. Verder houden we dit voor ons zelf en dit is iets dat we aan Boaz mee willen geven als hij oud genoeg is. Uiteraard wilde de social worker en Merle Boaz ook even vast houden ;-)

Nadat we nog even hadden nabesproken met Merle en Noël zijn we richting appartement gereden. Halverwege even de pleegmoeder van Boaz gebeld want er stond half een afspraak voor vandaag. Haar man José pakte op en die zei dat we uiteraard direct moesten komen dus ach gelijk maar doorgereden en onderweg een een taart gehaald. Rond 2 uur waren we daar en we werden erg hartelijk ontvangen door Sandra (de pleegmoeder) haar man José, Sandra's moeder en dochtertje Jadsia. Verder waren ook Carla en Geert en hun dochtertje Roemjana aanwezig. Dit was erg mooi om te zien want zij hebben een nogal heftige tijd gehad met Roemjana. Ze kwamen aan en konden direct naar het ziekenhuis waar Roemjana werd verpleegd omdat ze waarschijnlijk hersenvliesontsteking had...heftig allemaal maar gelukkig lag ze er nu heerlijk relaxt bij. Roemjana en Boaz werden gelijktijdig door Sandra verzorgt. Dat is haar werk, dus een paar weken de baby's verzorgen voordat ze naar een adoptiegezin of ander pleeggezin gaan.

Ze hadden een hele tafel vol met allerlei lekkers klaar gezet en het was super gezellig. Sandra vertelde nog hoe het was gegaan met Boaz en dat het een levendige baby was....met andere woorden een drukke deur, maar volgens Karin en mij valt dat nog wel mee. De moeder van Sandra, wat een ontzettend gezellig tante is

, vertelde dat ze Boaz omdat hij geen naam had, altijd Burt Reynolds noemde naar de acteur/womanizer want hij kan je aankijken met een blik dat je hem niets kunt weigeren..... haha..zoek de overeenkomsten met Burt.

Verder was het een ontzettende gezellige middag en mooi om te zien hoe zo'n kamer vol mensen allemaal helemaal happy de peppy zijn door alles wat ze hebben meegemaakt met 2 van die prachtige baby's! Erg grappig is trouwens dat zowel wij als Carla en Geert op dezelfde datum de terugvlucht hebben geboekt...en misschien gaat dat ook nog wel lukken! Zondag de 16e zien we elkaar waarschijnlijk weer want we zijn allemaal uitgenodigd voor het verjaardagspartijtje van Sandra's dochtertje.