Huisbezoek Kinderbescherming

Even weer een berichtje vanuit het warme Philadelphia. De afgelopen dagen is het kwik doorgeschoten naar bijna 30C. Gisteren zijn we hier in de buurt even wezen wandelen met Boaz in de kinderwagen en hebben we op één van de weinige terrasjes (2 stoelen :-) ons eerste biertje gedronken. Met Boaz in de buurt werd ons net ff 1 biertje gegund want hij begon te huilen en wilde toch echt weg....oké...inpakken maar.

We hadden net een mooie methode gevonden om hem 's avonds lekker rustig te krijgen door hem in te bakeren in zo'n speciale doek ('s nachts deed hij eerder in z'n eentje de wave en dan werd hij wakker van zichzelf). Maarrrr met een graadje of 30 is dat bakeren iets te heet en hierboven blijft de warmte behoorlijk hangen dus toen moest meneer maar weer gewoon in z'n bedje en je raadt het al...zodra hij werd weggelegd begon hij te huilen en alleen op de arm viel hij in slaap. Het gevolg is dat hij lekker slaapt maar wij geen oog dichtdoen ;-) Gelukkig hoeven we hier niets dus dat slaapgebrek maakt weinig uit. Karin ligt nu (12.40 uur) ook even lekker op bed een uiltje te knappen. Vanochtend nog de wedstrijd NAC-Twente via de internetsite van Radio 1 live kunnen volgen en waarschijnlijk is het hele oosten rood gekleurd! Om 11.00 uur zouden we vanochtend bezoek krijgen van de Kinderbescherming, dus onder het radio luisteren toch maar even de boel hier weer opgeruimd ;-). Karin had het bovenste knoopje van de jurk maar even dichtgedaan haha, ja want die Amerikanen schijnen nogal preuts te zijn en Peter had z'n oude t-shirt even vervangen door een net roze poloshirt. Dus we waren er helemaal klaar voor. Bleek een heel aardige dame te zijn en het gesprek was relaxt en er werden nog allerlei tips uitgewisseld. Zij was psycholoog en vertelde vooral veel over het hechtingsproces dat belangrijk is bij een adoptie. Toen ze hoorde dat je in Nederland eerst op cursus moest was ze blij verrast...dit uit zich in de VS standaard met de kreet: "Oh, wow amazing!" Enfin, ze was ervaringsdeskundige want had 2 jaar terug zelf een kindje geadopteerd. We vroegen nog waarom Amerikanen zelf zo weinig kinderen uit de VS adopteren en wel uit het buitenland. Ze gaf aan dat dat toch vooral te maken heeft met de open-adoptie en adoptief ouders dat contact veelal niet zien zitten. Ze maakt nog een rapportje maar dat zal wel goed zijn, dus 1 van de 3 te regelen zaken is nu afgevinkt. Nu de zitting bij de rechtbank nog en een paspoort voor Boaz en dan komen we weer huiswaarts.

Als moeder en zoon wakker zijn trekken we er vanmiddag op uit. De vrouw van de B&B vertelde dat er iets verderop een soort jaarmarkt is dat zeker de moeite waard is, ben benieuwd.....