Compleet.....

Het tijdsverschil van 6 uur maakt de regel dingen wel een stukje lastiger, want vannacht om 3.30 uur begon onze Grote Regeldag al. De Kinderbescherming belde ons en bevestigde dat ze in gang hadden gezet wat vrijdag afgesproken was en het gezinsrapport was al direct opgestuurd naar de beëdigde vertaler. Deze wist van de hoed en de rand en stond gelukkig klaar om het stuk te vertalen. De vergunninghouder, waar alle heisa door begonnen was, had dit stuk gewoonweg niet opgestuurd want ze dachten ach, dat hoeft vast niet meer...?! Ongelooflijk dat de overheid nog steeds een groot deel van de adoptiezaken in handen legt van een stel goedbedoelende vrijwilligers. Enfin, toen ze bij die vergunninghouder eindelijk een beetje wakker werden en voorstelden aan Peter's zus om het op te sturen naar een vertaler, lag het compleet vertaalde rapport al op het bureau in Amerika....tja anders had het vast nog weer een paar dagen geduurd. De eerste stap was gezet, om 10 uur moesten we stap 2 zetten....het paspoort. We hadden afgesproken dat we zeker een uur van te voren weg zouden rijden want we hadden ons les geleerd ;-) Zonder file stonden we daar om 9.30 uur al helemaal klaar voor het gebouw. Om 10.00 uur arriveerden Merle van het adoptie bureau en Geert en Carla met Roemjana. Ja, toen nog "even" door de beveiliging....een half uur later waren we er door. Het gekke is dat iedereen hier ontzettend vriendelijk is totdat......ze een uniform aan hebben. Hallo zeg, je wordt met luide stem bevolen om dit of dit te doen....In Nederland denk je dan ach, 't zal wel, maar hier ben je echt de Sjaak als je niet precies de bevelen opvolgt. Een bijkomend resultaat hiervan is dat echt niemand het in z'n hoofd haalt om überhaupt in discussie te gaan met een gezagsdrager, laat staan een grote bek geeft.....

Dus tot 12.15 uur hebben we gewacht in een grote wachtkamer om een papiertje te ontvangen waarmee we 's middags weer terug moesten komen om dan het echte paspoort op te halen. Wij zijn met z'n drieën in het historische centrum gebleven en hebben wat rondgewandeld en lekker relaxt geluncht. Geert en Carla konden dan nog voor een check met Roemjana naar de dokter (viel allemaal gelukkig mee dus we vertrekken morgen met z'n 6-en ;-) Vervolgens moest Peter nog een uur in de wachtkamer zitten...de reden ontging hem volkomen, maar ja gewoon mond houden en wachten ;-) En eindelijk klonk door de luidspreker het verlossende bevel "Mr. Van der Zwan go stand in line". En onder het zingen van de toepasselijke Philadelphia Rocky-tune "The eye of the tiger" kwam Peter triomfantelijk het gebouw uit gerend met de 2 hagelnieuwe USA paspoorten in handen. En om 16.30 uur waren weer op onze kamer en hebben we er een lekkere borrel op gedronken! Morgen weer naar huus!!